Gezondheidsadviezen

Castratie

Bij teven wordt dit ook wel sterilisatie genoemd. Dat klinkt zoveel vriendelijker dan castratie. Feit is echter dat de eierstokken/eileiders verwijderd worden en soms zelfs ook de baarmoeder verwijderd wordt en dit een castratie is, geen sterilisatie.

Het castreren van reu of teef heeft grote gevolgen voor de gezondheid van de hond. Recent wetenschappelijk onderzoek (februari 2014) onder 2500 Vizsla’s heeft aangetoond dat castreerde teven 9 maal meer risico lopen op hemangiosarcomas (een zeer kwaadaardige vorm van kanker) dan niet gecastreerde teven, 3,5% meer kans hebben op mastceltumoren (een kwaadaardige tot zeer kwaadaardige vorm van huidkanker) en 4,3% meer kans hebben op lymfeklierkanker. Statistieken wijzen uit dat als we naar alle vormen van kanker kijken, de gecastreerde teven 6,5 keer meer kans lopen om kanker te krijgen dan niet gecastreerde teven en dat gecastreerde reuen 3,6 keer meer kans lopen op het krijgen van kanker dan gecastreerde reuen. Dit onderzoek toonde ook aan dat hoe jonger de hond gecastreerd werd, hoe jonger hij of zij gediagnosticeerd werd met kanker. Teven die pas na het 7de levensjaar gecastreerd worden, hebben een grotere kans om uitzonderlijk oud te worden dan teven die op jonge leeftijd gecastreerd worden.

Wetenschappelijk onderzoek bij Golden Retrievers heeft aangetoond dat reuen die voor de leeftijd van 12 maanden gecastreerd werden, 50% meer kans hebben op het ontwikkelen van heup dysplasie. Het castreren van de reu voor de leeftijd van 6 maanden verhoogd de kans op het ontwikkelen van heup dysplasie met 70%. Tevens zien we een verhoogde kans op het scheuren van kruisbanden, een verhoogde kans op verlies van botmassa en patella luxatie. De wetenschappelijke onderzoeken uitgevoerd bij de Golden Retriever liet ook een verhoogde kans zien op allerlei vormen van kanker, waaronder lymfeklierkanker, mastceltumoren en hemangiosarcomas.

Veel dierenartsen adviseren om teven te laten castreren om de kans op borstklierkanker te verkleinen. Het is wel goed om te weten dat bultjes in de melklijsten bij honden heel vaak goedaardig zijn. En met dat je de kans op borstklierkanker verkleint, vergroot je de kans op andere vormen van kanker….

Recente studies hebben ook aangetoond dat juist gecastreerde honden eerder gedragsproblemen ontwikkelen dan niet gecastreerde honden. Zo heeft men een toenemende angst voor storm, geluiden en verlatingsangst waargenomen en is een verhoogde prikkelbaarheid, agressie, hyperactiviteit en angst-bijten waargenomen. Dit allemaal in tegenstelling tot wat voor kort werd gedacht.

Het jong castreren van Dalmatiër reuen heeft nog andere zeer groot nadeel. Dalmatische Honden zijn behept met de aanmaak van uraatgruis. Als een reu jong gecastreerd wordt, zal zijn plasbuis niet voldoende zijn uitgegroeid en is het risico groter dat gruis en steentjes in de plasbuis vastlopen. Het is daarom zeer aan te bevelen om de reuen in ieder geval niet voor de leeftijd van 18 maanden te castreren.

Zonder medische indicatie zie ik eigenlijk geen reden tot het castreren van honden.

Parasieten

Vlooien en teken:

Helaas kunnen ook Dalmatische Honden last hebben van vlooien. En toch vind ik chemische vlooiengif geen optie om te gebruiken. In 2009 is er nog een schandaal geweest over het gebruik van spot-on producten, waarbij in 1 jaar tijd 44.000 klachten waren binnen gekomen over bijwerkingen, waaronder zelfs 600 doden. De bijwerkingen varieerde van milde huid irritaties tot epileptische aanvallen tot de dood. Ook het relatief nieuwe middel Bravecto is slecht in het nieuws gekomen. Wereldwijd zijn er inmiddels talloze honden na gebruik van dit middel overleden. De facebookgroep “Does Bravecto Kill Dogs” heeft vandaag de dag (augustus 2016) meer dan 20.000 leden… Ik vind het eigenlijk verbazingwekkend hoe makkelijk mensen insecticide op of in hun hond gooien en nog denken dat dit geen schadelijke gevolgen zal hebben. Om vlooien en teken te bestrijden maak ik gebruik van de vlooienkam. En het hele jaar door kam ik mijn honden iedere dag soms zelfs 2 keer per dag, in het tekenseizoen na de wandeling. Ik maak mijn honden minder aantrekkelijk voor vlooien met behulp van natuurlijke middelen zoals tee trea, neemolie, etc.

Wormen:

Om direct met de deur in huis te vallen: preventief ontwormen bestaat niet. Wanneer je je hond ontwormt zonder dat hij wormen heeft, wordt er geen worm gedood en  is je hond niet beschermt om niet volgende week een wormbesmetting op te lopen. Het advies om je hond vier maal per jaar met giftige middelen te behandelen, zonder te weten of hij daadwerkelijk wormen heeft, vind ik te idioot voor woorden! Ontwormingsmiddelen zijn chemisch, doden wormen en hebben wel degelijk een negatief effect op de gezondheid van de hond. Honden met een gezonde darmflora lopen overigens minder risico op een wormbesmetting dan honden met een slechte darmflora. Wat versterkt de darmflora? Rauwe verse voeding. Wat maakt een darmflora minder of zelfs slecht functionerend? Gebruik van antibiotica, stress, verkeerde voeding en ontwormingsmiddelen. Onjuist gebruik van ontwormingsmiddel vergroot ook de kans op wormresistentie. Ik raad iedereen aan van tijd tot tijd een mestonderzoek uit te laten voeren door bijvoorbeeld het laboratorium “Het Woud” http://www.wormbestrijding.nl/ en te stoppen met preventieve ontworming. Als er door het laboratorium wormeieren worden aangetroffen in de ontlasting, dan is er tijd genoeg om je hond te behandelen met worm-dodende middelen. Wormen zijn met het blote oog overigens vrijwel nooit zichtbaar (behalve soms bij een lintwormbesmetting). Naar de ontlasting kijken en denken “ik zie geen wormen” is dus niet goed genoeg. Laboratorium “Het Woud” controleert de ontlasting met de sedimentatie flotatie techniek en deze techniek werkt buitengewoon goed bij het opsporen van wormen. Ze gebruiken de Baermann methode om de Angiostrongylus Vasorum (de Franse Hartworm) op te sporen. Helaas komt deze hartworm tegenwoordig ook in Nederland voor. Vertoont je hond risico-gedrag (dat is vooral het eten van gras), is het beslist een goed idee om je hond ook te laten controleren op de Angiostrongylus Vasorum!

Vaccineren:

Gelukkig zijn er nauwelijks nog dierenartsen te vinden die van mening zijn dat een hond ieder jaar zijn cocktail enting moet hebben. Maar nog steeds vind ik dat onze honden worden over gevaccineerd, met alle schadelijke gevolgen van dien. Vaccinatieschade varieert van allergische reacties direct na de enting tot reacties die pas na weken of maanden na de enting tot uiting komen en variëren van milde allergische huidproblemen tot dramatische vormen van atopische dermatitis, diarree, epilepsie, kanker, gedragsveranderingen, schildklierproblemen, enzovoorts. Bij mijn pups bepaal ik middels een titerbepaling wanneer de maternale immuniteit (antistoffen van moeder) uit het bloed verdwenen zijn, daarna krijgen ze eenmalig een DHP enting (Distemper, HCC, Parvo), daarna laat ik opnieuw een titerbepaling uitvoeren om te kijken of de enting is aangeslagen en daarna worden ze tijdens hun volwassen leven niet meer voor deze 3 ziektes gevaccineerd. Het eerste jaar vaccineer ik de pups bij 16 en 19 weken met de Leptospirosis enting (ook wel de Weil enting genoemd) maar sinds deze bestaat uit 4 serovars in plaats van 2, heb ik besloten deze enting voorlopig niet meer te gebruiken en vertrouw ik op Leptospirosis nosodes. Rabies zou ik echt alleen geven wanneer je naar het buitenland moet en liever niet voor de leeftijd van 6 maanden. Para influenza en kennelhoest zijn beide geen dodelijke ziektes, waarvoor je in mijn ogen echt nooit zou moeten vaccineren. Ook niet omdat de mevrouw van de puppy cursus zegt dat het moet. Om de kans op vaccinatieschade te beperken, kun je het best voor zo weinig mogelijk ziektes tegelijkertijd vaccineren. Dus absoluut geen DHPPi + L + R (Distemper oftewel hondenziekte, HCC oftewel besmettelijke leverziekte, Parvo, Para Influenza, Leptospirosis en Rabies. Maar eerder eerst een DHP enting en een aantal weken erbij bijvoorbeeld de L enting en liefst maanden erna de R, indien noodzakelijk.

 

 

 

 

comments