Auteursarchief: Lizzy

In memoriam Biscuit

Millviews Bells and Whistles.

Mijn allerliefste Biscuit. Op 18 februari 2010 geboren bij Stephanie Yates van Kennel Millviews & Caprilli’s. Op 28 december 2022 thuis ingeslapen.

Ik had nooit gedacht dat mijn grootste lieve schat na 12 jaar en 10 maanden geleefd te hebben al in de memoriamhoek zou staan. Ze is (behalve de melkklierontsteking na de bevalling) nooit één dag ziek geweest. Het noodlot sloeg ongelofelijk snel en hard toe. Mijn lieve mooie schattige Biscuit. Ze heeft al mijn dromen uit laten komen, ze heeft zo’n mooi nestje voor me op de wereld gezet met de mooiste liefste puppy’s… Ik kan gewoon niet geloven dat zij er niet meer is…. Ik ben intens verdrietig.

Biscuit. Voor altijd in mijn hart. En wat je in je hart bewaart raak je nooit meer kwijt.

Run Free mijn lieve schat, run free…..

Onze lieve Biscuit overleden

Geboren op 18 februari 2010 – overleden op 28 december 2022

Mijn hart is gebroken. Alles doet pijn. Het huis is leeg, zonder jouw aanwezigheid. Het huis voelt niet meer als het mijne, want jij hoort daar te zijn….

Mijn lieve mooie prachtige schattige geweldige Biscuit….. Op de avond van 28 december 2022 ben je al Danoontjes likkend over de regenboog gegaan. Naar Frou Frou. Ik hoop dat jullie samen weer keihard rennen en spelen.

Mijn God, wat is de weg hier naar toe een rollercoaster geweest. Eind november 2022 begonnen jouw achterpootjes ineens moeilijk te doen. Het probleem zat in je rug of in de zenuwen, de exacte oorzaak weten we niet, maar gezien de razendsnelle ontwikkeling en gezien de symptomen (geen pijn) van de verlamming moet het een tumor in de ruggengraat zijn geweest of een degeneratieve zenuwaandoening (welke een beetje lijkt om degeneratieve myelopathie, maar jij was geen drager van dit gen). Röntgenfoto’s gaven geen aanwijzingen. Omdat je 5 jaar geleden een forse blessure had opgelopen in je schouder en deze in januari 2022 weer flink ging opspelen (waarbij eerst laser therapie nog voldoende was maar na de zomer alleen nog hoge doseringen pijnstillers hielpen), was het niet verantwoord om je nog aan een operatie (mocht dat al mogelijk zijn geweest) te onderwerpen, omdat je dan zou moeten revalideren op 1 pootje. We hebben nog verschillende medicijnen, acupunctuur en supplementen geprobeerd: niks hielp. We hebben ook overwogen om een rolstoel voor je aan te schaffen. Maar ook daarvoor had je je beide schouders hard nodig, om de rolstoel voort te trekken. Een rolstoel met vier wieltjes.., dat vonden wij Biscuit-onwaardig. Maar ja, in je hoofdje was je dus nog kraakhelder. En zo moesten wij voor jou beslissen wanneer het genoeg was. En dat was op 28 december 2023. Toen we jou de avond daarvoor op een verlaagd bedje op de bank achterlieten en ik je daar de volgende morgen op dezelfde plek vond. De laatste weken tot 28 december verhuisde je ’s nachts zelf van bank naar je bench om daar verder te slapen. Dat ging wel moeizaam, maar je deed het. En je kwam me iedere morgen gedag zeggen. Al wiebelend en waggelend weliswaar, maar je deed het. Nu lag je daar op het bedje en kon niet meer in de benen komen. Toen ik je in de benen hielp, liepen we samen (ik jou vasthoudend) naar je waterbak en begon je te drinken en je had zo’n dorst. Je was die nacht ook niet meer in staat geweest om zelfstandig een slokje gaan drinken, terwijl je waterbakje een metertje van je af stond. Lopen ging al een tijdje niet meer zelfstandig maar op 28 december sleepte je achterpootjes achter je aan. Totaal verlamt. Je voetjes kraste je open over de grond. En kon je niet meer poepen, terwijl je wel moest…

En toen, na heel veel gehuil en nog meer gehuil heb ik in de middag eindelijk de moed kunnen vinden om Frank (onze dierenarts, onze rots in de branding) te bellen. Frank arriveerde om 18:45 uur. De middag hebben we samen doorgebracht, samen op jouw matrasje. Ik heb je Reiki gegeven en geknuffeld. Soms wilde je niet meer knuffelen, wilde je even met rust gelaten worden. Je wilde ook niks meer met Sjoerd te maken hebben, die druktemaker. En zo hebben we naast elkaar gezeten en geknuffeld tot het tijd was om te gaan.

Al Danoontjes likkend vertrok je in een diepe slaap. Je hebt de prik niet eens gevoeld. Je was druk bezig met je Danoontjes, die had je nog nooit eerder gegeten (want alles moet altijd verantwoord voor je zijn van Lizzy). Je genoot ervan, van zoiets bijzonders. De tweede prik volgde en je hartje deed het nog eventjes. Die was ijzersterk, net als jouw willetje. Maar op een na een paar minuutjes stopte ook je hartje ermee.

We hebben Fritzi en Sjoerd afscheid van je laten nemen. Ze waren vol ongeloof. Dit kon echt niet waar zijn. Ze zijn wel 100 keer naar je toe gelopen om de situatie te bekijken. En op een gegeven moment moesten ze inzien dat het echt echt echt zo was. Je was er niet meer. Fritzi en Sjoerd hebben vervolgens samen even de tent afgebroken. Heel wild gespeeld en zich volledig afgereageerd.

Mijn mooie lieve prachtige Biscuit. Mijn hartendiefje. Mijn schat. Mijn engel. Ik heb zoveel en meer aan je te danken! Je hebt al mijn dromen uit laten komen. Ik wilde graag een nestje fokken, jij hebt zo moedig 10 prachtige pups op de wereld gezet (waarvan 1 helaas was overleden). Maar wat deed je het goed. En wat was je een geweldige lieve moeder. Ook daarna ben je een geweldige lieve mooi moeder geweest voor Frou Frou en Fritzi. Je was simpelweg gewoon de aller geweldigste hond. Je hebt in je bijna 13 jarige leven nooit 1 pootje verkeerd gezet. Altijd blij. Altijd lief. Ik mis je zo verschrikkelijk. 

:'(

Ik houd zoveel van je mijn lieve schat. Voor altijd. Till we meet again mijn liefste.

De nieuwe rasvereniging : de Dalmatiër Club Nederland

Voor deze oprichting was het in Nederland niet mogelijk om binnen een rasvereniging o.a. te fokken met platen of zoals ze meestal genoemd worden, kopvlekken. Er was daarom behoefte aan een rasvereniging voor de Dalmatische hond waarbinnen dit juist wel mogelijk is

De gezondheid van de Dalmatische hond heeft bij de Dalmatiër Club Nederland de hoogste prioriteit. Dat is ook een van de belangrijkste redenen geweest voor de oprichting van de Dalmatiër Club Nederland in 2022. Tenslotte willen we nog heel lang van onze gespikkelde vrienden kunnen genieten.

Voor deze oprichting was het in Nederland niet mogelijk om binnen een rasvereniging o.a. te fokken met platen of zoals ze meestal genoemd worden, kopvlekken. Er was daarom behoefte aan een rasvereniging voor de Dalmatische hond waarbinnen dit juist wel mogelijk is.

De Dalmatiër Club Nederland streeft er naar om duidelijke en eerlijke informatie over de gezondheid van ons geliefde ras te geven. Stelt gezondheidseisen aan honden die ingezet worden in de fokkerij, en volgt geboren nesten op de voet.

De rasvereniging volgt ook nauwgezet gezondheids resultaten in binnen- en buitenland en kan daarbij leunen op expertise van haar leden.

De Dalmatiër Club Nederland heeft de beschikking over de grootste database voor de Dalmatische hond. Deze database mogen wij gratis beschikbaar stellen voor elke belangstellende.

De Dalmatiër Club Nederland is weliswaar de jongste rasvereniging, maar ook dé rasvereniging met veel kynologische ervaring en vertrouwde gezichten.

Vanzelfsprekend ben ik lid van deze rasvereniging geworden! De website is te bewonderen via deze link: https://dalmatierclub.nl/.

Lidmaatschap NCDH na 26 jaar opgezegd

Gisteren, op 23 april 2022, was er een Algemene Leden Vergadering van de NCDH. Er zou voor of tegen het voorstel gestemd worden “fokken met kopvlekken”. Een werkgroep waar ik zelf in heb gezeten, als grote voorstander van het toelaten van honden met een kopvlek, had een voorstel gemaakt om honden met een kopvlek toe te gaan laten in de fokkerij.

Het geval wil namelijk dat uit meerdere wetenschappelijke onderzoeken (o.a. door de Universiteit Utrecht) onomstotelijk is bewezen dat we nog maar op één manier het aantal dove pups verder naar beneden kunnen brengen en dat is door te gaan fokken met honden met kopvlekken.

Op de vergadering stemde 21 mensen tegen het voorstel om te gaan fokken met kopvlekken en 9 mensen voor. Moet je je voorstellen, anno 2022 geeft de ras vereniging van de Dalmatische Hond nog steeds voorrang aan schoonheid (en we hebben het hier over een extra zwart of bruin vlekje!) boven gezondheid!

Het is beschamend. Het is droevig. Het is ongelofelijk.

Hoe dan ook, na 26 jaar heb ik mijn lidmaatschap van de NCDH opgezegd. Ik wens geen lid te zijn van een club waar de mens doofheid laat prevaleren boven kopvlekken.

Nederland plaatst zichzelf hiermee ook in een achterlijke positie. In landen als o.a. Duitsland, Frankrijk, Italië, Engeland, Canada, Amerika is het wel toegestaan om honden met kopvlekken te gebruiken in de fokkerij….

Rust zacht Salto (Siamsa Abracadabra)

Je mag dan geen contact meer hebben met sommige pupkopers, het komt je op een gegeven moment toch ter oren als een van je pups is ingeslapen. Vandaag kreeg ik het ongelofelijke verdrietige bericht dat Salto (Siamsa Abracadabra) is ingeslapen op 10 maart 2021. Verlost van het leven…. Rust zacht lieve jongen, ik ga je nooit vergeten.

Onze nieuwe aanwinst, Sjoerd

Wij zijn zo blij als een kind en trots als een aap want bij ons komt wonen: Namara’s Chilly Morning, roepnaam Sjoerd!

Sjoerd is de zoon van Jelle (Namara’s Red Sky at Night) en Tina (Namara’s Action Plan) en Sjoerd is wat wij noemen een LUA! Oftewel, Sjoerd draagt 1 kopie van het gen dat er voor zorgt dat Sjoerd geen uraatgruis meer aanmaakt (en later in z’n leven hopelijk dit gezonde gen door zal gaan geven aan zijn nakomelingen).

Sjoerd is gisteren getiterd en had geen maternale immuniteit meer dus heeft hij zijn DHP enting gehad. Over drie weken opnieuw titeren om te controleren of de enting is aangeslagen! Volgende week vrijdag (9 april) gaan wij onze man ophalen. Alle voorbereidingen zijn al gedaan en nou is het aftellen!

Even wat foto’s om onze knappe knul te laten zien!







Sjoerd


Onze nieuwe ster aan het firmament! Geboren op 6 februari 2021 bij kennel Namara’s.

Sjoerd is onze nieuwste aanwinst en we zijn apetrots want Sjoerd is een heuse LUA reu. Oftewel, Sjoerd heeft 1 kopie van het gen dat er voor zorgt dat hij geen uraatgruis meer aan maakt (zie ook het aparte hoofdstuk dat ik heb aangemaakt voor LUA). Wij zijn waanzinnig blij dat hij bij ons mocht komen wonen. Heel erg bedankt Erna & Luc!

Sjoerd zijn stamboomnaam is Namara’s Chilly Morning. Zijn moeder is Tina de LUA (Namara’s Action Plan) en zijn vader is Jelle (Namara’s Red Sky at Night). Beide fantastische honden! Sjoerd komt uit een volledig bilateraal horend nestje.

Gebit: volledig
Kleur: bbEE
Embarktest: 0 genetic conditions detected

Frou Frou’s urn

Gisteren is Frou Frou overgeplaatst naar haar (een na laatste – als ik dood ben word ik uitgestrooid met haar en al mijn andere honden) rustplaats. Haar urn. Nu hoort Frou Frou natuurlijk niet in een urn op de kast… Maar aangezien we helaas met het feit moeten leven dat zij er niet meer is, dan maar in deze prachtige urn. Liefje liefje, ons hartediefje, we zijn achtergebleven met een gebroken hart…..

“There is a crack in everything. That’s how the light gets in”


Deze urn is handgemaakt door Margreet van van der Blom- Dul  van: https://www.urnenatelier-unique.nl/