De rashondenfokkerij: Het fokken van rashonden ligt enorm onder vuur. Op TV, op de radio en op Internet kun je tegenwoordig horen en lezen wat een schandelijke onbetrouwbare vreselijke wezens fokkers zijn. Ze fokken alleen voor het geld. Of voor de shows. En het interesseert ze daarbij allemaal niks of zij honden fokken die allerlei vreselijke kwalen en ziektes hebben. Dus je bent gek, als je een hond met een stamboom koopt. Die honden zijn allemaal ziek, zwak en misselijk!
Tja….
De werkelijkheid ligt gelukkig wel genuanceerder. Ja, er gaat veel mis in de hondenfokkerij en dat ontkennen we ook niet. Maar de meeste fokkers doen ontzettend hun best om gezonde, leuke honden te fokken. Want wat heb je er als fokker aan wanneer de door jou gefokte honden allemaal op jonge leeftijd sterven aan erfelijke ziektes?
Pup met of zonder stamboom? Het is voor de gemiddelde pup-koper lastig om door de bomen het bos te zien. En voor wie zijn oog toevallig heeft laten vallen op de Dalmatische Hond: het is juist de look-a-like fokker (die Dalmatische Honden zonder stamboom fokt) die de afgelopen 20 jaar bewezen heeft er een potje van te maken. Ze testen ouders en pups niet op gehoor en verkopen dove honden zonder dit erbij te vertellen (en een dove hond is ernstig gehandicapt), ze “melken” hun teefjes uit door ze iedere loopsheid te laten dekken, ze houden geen enkele rekening met verwantschap en plegen soms zelfs ronduit inteelt en ze testen de ouders niet op heup dysplasie. Dus mocht je een Dalmatische Hond willen aanschaffen, koop er dan in ieder geval een bij een fokker die zich houdt aan de regels opgesteld door de rasvereniging, de Dalmatiër Club Nederland (DCN). Je weet dan zeker dat de moederhond niet is ‘uitgewoond’, je weet zeker dat de ouders getest zijn op heup en ellenboog dysplasie en gehoor en je weet dan ook zeker dat de pups getest zijn op gehoor.
Gezondheid Dalmatische Hond: Op de website van de Dalmatiër Club Nederland kun je de gezondheidsinventarisatie bekijken die gedaan is door het onafhankelijke instituut Gencouns “gezondheidsinventarisatie gen-couns 2010“. Hier kun je lezen hoe ons ras ‘ervoor staat’. Hier kun je ook lezen dat wij een behoorlijk gezond ras hebben dat gemakkelijk de leeftijd van 12 jaar en ouder bereikt! En ja, er komen (erfelijke) problemen binnen ons ras voor, dat ontkennen we ook niet. Doofheid, blaasgruis van het type uraat zijn zeker erfelijke problemen binnen ons ras. Ook zien we een iets verhoogd aantal gevallen van huidproblemen (al dan niet veroorzaakt door een allergie) en oorontstekingen. Allemaal zaken waar wij fokkers zeer alert op moeten zijn en blijven!
Uraatgruis/LUA Project: Kennel Siamsa gaat mee participeren in het LUA (Low Urine Acid) project, om de erfelijke vorm van blaasgruis (uraat) uit ons ras te fokken. Meer over LUA kun je vinden op onze website onder het hoofdstukje “LUA dalmatiers“.
Ons doel en de selectie: Vanzelfsprekend zijn er ook verschillen tussen de fokkers die volgens de regels van de rasvereniging fokken. Iedere fokker heeft zo zijn eigen doel voor ogen. Wij hebben ook ons eigen doel voor ogen. Wij hopen Siamsa pupjes te fokken die mentaal en fysiek gezond zijn. Fijne, gezonde huishonden. En daarbij proberen wij ook hondjes te fokken die zoveel mogelijk aan de rasstandaard voldoen (rasstandaard). Om dit te kunnen bewerkstelligen, selecteren wij de ouders van de pups met de grootst mogelijke zorgvuldigheid. De ouders zijn getest op heup-dysplasie en gehoor, maar daar houdt het voor ons niet op. De honden met welke wij fokken moeten zelf mentaal en fysiek gezond zijn. De moeder van de pups woont bij ons en met haar hebben wij jarenlang een intensieve band. Dus wij weten hoe zij is van karakter, wij weten hoe zij is qua gezondheid. Beide moeten goed zijn, geen compromis mogelijk.
Nu zijn ‘een goed karakter’ en ‘een goede gezondheid’ twee relatieve begrippen. Wie bepaald of een karakter uitmuntend of niet goed genoeg is? Hier komt ook nog zoiets als persoonlijke smaak om de hoek kijken! Wie bepaald of hond een uitmuntende gezondheid heeft, of stiekem her en der wat kwaaltjes heeft? En zouden wij rashondenfokkers alle honden uitsluiten van de fokkerij die wel eens te vaak blaffen of een tandje verkeerd hebben staan, kortom zouden wij te streng selecteren, maken wij ons ras ook kapot. Want door teveel uit te sluiten van de fokkerij, creëren we gebrek aan genetische diversiteit. Maar fokken we met honden met een onprettig karakter of ziektes en afwijkingen, dan daarmee vallen wij de hond lastig en de eigenaar van de hond. En dus is het voor ons de kunst om goed te kijken naar wat we in huis hebben om oprecht, buiten alle verplichte gezondheidsonderzoeken om, te kunnen zeggen “met deze hond durven we het aan”. Of niet. En zo niet blijft deze hond onze geweldige heerlijke huishond! Maar voor de hond waarvan wij oprecht vinden dat wij daar mee kunnen fokken, zoeken wij een geschikte partner.
Omdat wij graag Dalmatische Honden willen fokken met een vriendelijk karakter, moeten moeder en vader beide aan deze criteria voldoen. Ze mogen niet schuw of nerveus of agressief zijn. Niet met de staart tussen de benen keihard wegrennen als je “boe” roept (alle pups maken twee angst-fases mee in hun leven en het is van vitaal belang dat je de pup op de juiste wijze door deze fases heen loodst!). Nu is fokken geen kwestie van “je laat een zeer terughoudende teef dekken door een zeer zelfverzekerde reu en voilà, alle problemen opgelost, de pups zitten daar leuk ergens in het midden”. Was het maar zo. Maar zo werkt het dus niet. Sommige van de pups uit zo’n nest zullen zeer terughoudend zijn, sommige pups zullen zeer zelfverzekerd zijn en maar enkele (of geen) zit daar leuk ergens tussen in zoals je het eigenlijk bedoeld had. En dan zijn er altijd nog hondjes in ieder nestje die je qua karakter verbazen. Omdat ze eigenlijk niet lijken op pa of ma. Niet op opa of oma. Zo worden er mensenkinderen geboren in families waar nooit 1 noot muziek is gemaakt en blijkt een kind een muzikaal genie. Zo is het ook met honden, je kunt onmogelijk het karakter van de pups helemaal voorspellen.
Overigens horen zeer terughoudende Dalmatische Honden niet in de fokkerij thuis. Maar het ging me om het voorbeeld.
Qua gezondheid moeten de ouders beide helemaal in orde zijn. Een scheef tandje, daar is nog nooit een hond van omgevallen. Maar wij fokken niet met honden die lijden aan heupdysplasie, doofheid, een slechte bouw (dat hen belemmerd in het urenlang rennen), huidproblemen, andere skeletproblemen, oogproblemen, maag/darmproblemen, ziektes zoals epilepsie, kanker, etc.
Ja, en nu kunnen wij wel zeggen en schrijven dat wij alleen met goede gezonde honden fokken, maar hoe bewijzen wij dat? Dat is lastig. We kunnen alleen officiële uitslagen laten zien van BAER en heupdysplasie onderzoeken van de ouders. Maar hier ligt ook een taak voor de puppy-koper. Houd je ogen goed open en stel gerust kritische vragen! Dan komt het verder neer op een stukje vertrouwen, tussen pup-koper en ons. Dat neemt ook niet weg dat we fokken met levende wezens. Hoe zeer wij ook onze best doen, we hebben de natuur niet volledig in de hand. Er kan altijd iets mis gaan, een hond kan ziek worden of een hond kan moeilijk gedrag vertonen. Hoe wij ook ons best doen om dit allemaal te voorkomen door met de juiste honden te fokken, wij zijn helaas geen tovenaars…. Dit betekent weer niet “garantie tot op de hoek”. Maar dit betekent wel dat wanneer je een hond zoekt waarop je 18 jaar garantie krijgt tegen ziekte en vervelend gedrag wij je dit niet kunnen bieden. Sterker nog, wij zijn van mening dat je met deze verwachtingen geen hond moet kopen. Geen onherleidbare bastaard, geen rashond, geen enkel levend wezen.
Koopcontract: Onze puppy’s worden overigens verkocht met een contract waarin ook de garantiebepalingen staan. Pup-kopers krijgen dit contract ruim van de voren opgestuurd zodat ze dit op hun gemak kunnen bestuderen.
De vader: En hoe selecteren wij de vader hond? Want in alle eerlijkheid, zo goed wij de moederhond kennen, zo goed kennen wij de vader hond naar alle waarschijnlijkheid niet. Wij hebben op dit moment geen eigen dekreu dus de vader van de nestjes met wie wij fokken woont niet bij ons. Maar voordat wij een nest fokken met een reu, gaan wij bepaald niet over één nacht ijs! Wij hebben hem goed bestudeerd, wij hebben uitgebreid onderzoek gedaan naar zijn karakter en gezondheid en wij hebben zijn stamboom helemaal uit gepluisd. We bestuderen zorgvuldig zijn ouders en voorouders en zijn eigen nakomelingen (als die er zijn). Zodat we ook hier kunnen zeggen “wij hebben ons huiswerk gemaakt en met deze reu durven wij het aan”. Voor zowel het karakter als het uiterlijk geldt dat de vader de moeder moet aanvullen en zij bij elkaar moeten passen.
Inteelt/verwantschap: Onze teef en de vader van het aanstaande nestje mogen niet teveel aan elkaar verwant zijn. Om te bekijken in hoeverre ze aan elkaar verwant zijn, worden de stambomen van beide honden in Zoo Easy gezet (stamboom computer programma). Tenminste 10 generaties maar liever meer, liefst tot aan de waarschijnlijke “founders” van ons ras (de honden ons ras mee begonnen uit ontstaan is). Het programma berekend dan het inteelt coëfficiënt voor ons. Het inteelt coëfficiënt meet de waarschijnlijkheid dat 2 allelen door afstamming identiek zijn, oftewel, het meet het waarschijnlijkheidspercentage dat een bepaald gen van de pup homozygoot is, wat ontstaan is door de relatie tussen de beide ouders.
En dan hopen we dat de pups een goede vertegenwoordiger van het ras zullen worden. Ja, ook qua uiterlijk. Mijn wijze leermeester zei ooit “Lizzy, als je alleen maar leuke en gezonde honden wil fokken en uiterlijk niet belangrijk vindt, fok dan kruisingen. Dan kun je louter op karakter en gezondheid selecteren. Maar als je Dalmatische Honden fokt, is het eigenlijk je plicht om Dalmatische Honden te fokken die zo goed mogelijk voldoen aan de rasstandaard”. Ja, het is voor een deel ook het prachtige uiterlijk van de Dalmatische Hond waar wij voor vallen. En hoewel wij niet fokken op uiterlijk in de zin van “als het maar kampioenen tussen zitten”, heeft het uiterlijk bij ons niet de hoogste maar wel hoge een prioriteit. Niet om de een na de andere show te winnen (wij showen zelf niet eens vaak), maar omdat de Dalmatische Hond wel op een Dalmatische Hond moet lijken, niet op een gestippelde Whippet of gestippelde Duitse Dog. De Dalmatische Hond moet een krachtig hond zijn, met een atletisch lichaam. Een hond die gerust urenlang mee kan draven met de koets. Wat overigens veel zegt over de gezondheid van de hond. Wij zoeken dus naar een combinatie van honden die samen voor het bovenstaande resultaat zorgen. En ook hier zijn wij geen tovenaars. Wij kunnen geen ‘kampioenen kleien’. Wij hopen een nestje te fokken met hondjes die zullen uitgroeien tot goede vertegenwoordigers van het ras. Maar garanties op kampioenen geven wij niet.
Kortom, wij streven naar een nestje dat iets toevoegt. Iets toevoegt aan het ras, iets toevoegt voor onze fokkerij (een hondje waar wij weer mee verder kunnen) en last but not least, iets toevoegt voor de pup-kopers, die ons het vertrouwen geven en bij ons een pup kopen. Voor hen wensen wij een heerlijke huishond te fokken met een fijn karakter en een goede gezondheid.
De invloed van de fokker: Wij als fokkers hebben een grote invloed op de pups. En wij nemen onze taak als fokker hier uiterst serieus. Daarom zullen wij onze pups 9 weken lang (of langer – wij hebben geen haast bij het plaatsen van onze pups, wij zoeken goede baasjes) omringen met alle liefde en aandacht die zij nodig hebben, 7 dagen per week 24 uur per dag. We sparen kosten nog moeite om onze Siamsa pups de allerbeste start te geven.
En dat begint al bij de zorg voor de moeder. Gedurende haar hele leven krijgt de moeder de allerbeste verzorging. Zij krijgt zelf samengestelde rauwe verse voeding, we ontwormen haar niet standaard maar laten 3 maal per jaar de ontlasting controleren op wormen door het Veterinair Parasitologisch Laboratorium ‘Het Woud‘), wij gebruiken geen chemische bestrijdingsmiddelen tegen wormen, vlooien en teken en ook gebruiken wij geen chemische middelen in en rond het huis. Zij krijgt ruim voldoende beweging (we gaan iedere dag naar bos) en natuurlijk krijgt zij heel liefde en aandacht. Niet omdat zij onze fok-teef is, maar omdat wij gewoon ontzettend veel van haar houden. Zij is in de eerste tot en met 100ste plaats onze huishond.
Afspenen op BARF: De door ons gefokte pups zullen vanaf de leeftijd van 4 weken langzaam afgespeend worden. Van melk naar BARF oftewel rauwe verse voeding. En nee, dat hoeven pups niet te ‘leren’ eten. In tegenstelling tot bij pap en brokken weet een pup op de leeftijd van 4 weken al heel goed wat echte voeding is. Je geeft ze een bakje met de beste kwaliteit fijn gesneden vlees en voor het eerst komt daar het kleine wolfje in hen naar boven. Niks zwemmen in brokken-smurrie, gewoon aan het vlees ruiken en gelijk eten. Het staat in de genen geschreven: “dit is wat wij eten”.
Vaccineren: Vaccineren is een groot goed. Maar helaas kent vaccineren ook een schaduwzijde. Het is zeer belastend voor het lichaam en dient daarom zo zorgvuldig mogelijk plaats te vinden. Wij streven ernaar om zoveel mogelijk (liefst alle) pups te vaccineren op maat. Dat betekent dat wij onze pups liever niet blind op 6 weken laten vaccineren, maar te laten vaccineren wanneer dat zinvol is. En pups vaccineren is alleen zinvol wanneer de maternale immuniteit (de antistoffen tegen ziektes die zij van hun moeder via de moedermelk meekrijgen) verdwenen is. De aan/afwezigheid van antistoffen wordt bepaald middels een Titerbepaling (klik op de link naar een bijzonder goed artikel van Anna van den Berg met goede uitleg over wat een titerbepaling is en hoe het werkt). In overleg met de aanstaande puppy eigenaren voeren wij een titerbepaling uit in plaats van de pups op 6 weken de standaard vaccinatie te laten geven. De titerbepaling wordt gedaan door een dierenarts, wordt daarmee bepaald of de maternale immuniteit bij de pup verdwenen is, waarna gekeken wordt of de pups gevaccineerd moeten worden of op een later tijdstip opnieuw getiterd moeten worden (bij de nieuwe eigenaar). Titerbepalingen kunnen alleen voor de ziektes Distemper, HCC en Parvo (de DHP enting). Veel dierenartsen vaccineren op 9 en 12 weken de pups tegen nog twee of zelfs drie ziektes, namelijk Para Influenza, Kennelhoest en Leptospirosis. Wij zijn fel tegenstander van het vaccineren tegen niet-dodelijke ziektes en daarom raden wij pupeigenaren met klem af om te vaccineren tegen Para Influenza en tegen kennelhoest. Ook wanneer de hondenschool dit “eist”. Leptospirose is een ander verhaal… Bij niet tijdig ingrijpen kan deze bacteriële infectie dodelijk zijn. Maar de Leptospirose enting (L4) is zeer omstreden. De bijwerkingen van deze enting zijn enorm en daarom vragen wij pupeigenaren dit zelf goed te overwegen. Op-maat-vaccineren is een lastig onderwerp en daarom lichten wij dit graag verder toe in een persoonlijk gesprek. Pup-kopers die kiezen voor een titerbepaling worden door ons uitgebreid begeleid.
Gehoortest: Tussen de leeftijd van 6 en 7 weken worden de pups gechipt en krijgen de pups de gehoortest. Daarna komt iemand van de DCN (Dalmatiër Club Nederland) een nestinventarisatie doen.
Socialisatie: Natuurlijk groeien onze pups op in de woonkamer. Wij stellen ook alles in werking om de pups zo goed mogelijk te socialiseren en maken daarvoor gebruik van het zogenaamde Puppy Culture programma (https://www.puppyculture.com). We zorgen dat zij voldoende prikkels krijgen en laten hen kennis maken met de dingen des levens maar we geven hen ook ruim voldoende rust om alle (nieuwe) prikkels te verwerken. Vanaf de leeftijd van 3 weken zijn pup-kopers welkom en vanaf die leeftijd brengen we de pups in contact met zoveel mogelijk grote en kleine mensen. We brengen ze in contact met onze andere honden en natuurlijk worden zij automatisch blootgesteld aan allerlei huiselijke geluiden (TV, stofzuiger, radio, enzovoorts.). En vanaf de leeftijd van 4 weken mogen de pups lekker naar buiten om te spelen, te ravotten en meer van de wereld te verkennen. We hebben een heerlijke tuin met kippen waar dat allemaal mogelijk is en natuurlijk hebben de pups de beschikking over allerlei soorten speelgoed. We laten de pups ook kennis maken met honden van andere rassen. Op de leeftijd van 6 weken krijgen de pups ook toegang tot de puppy-ren aan de voorkant van ons huis, waar ze van een afstand en op hun eigen tempo kennis kunnen maken met voetgangers, skaters, fietsers, auto’s, vrachtwagens, brommers, scooters en paarden. Ook nemen we ze mee voor autoritjes zodat ze al een beetje gewend zijn aan autorijden.
Pups vliegen uit: Vanaf 9 weken mogen de puppy’s met hun nieuwe baasjes mee naar huis. En hoewel vanaf dat moment het hondje eigendom is van het nieuwe baasje, blijft het hondje voor altijd in ons hart. En staan wij ook daarom altijd voor de nieuwe baasjes klaar, voor steun en advies. Een heel leven lang. Maar na die 9 weken is het aan de nieuwe eigenaar. Wij hebben de basis gelegd maar daarna is het aan de nieuwe baas om de hond te begeleiden tot een goed functionerende hond, in deze overvolle veeleisende maatschappij. En dat is best een lastige taak die niet onderschat moet worden. Een pup opvoeden en begeleiden vergt heel veel tijd en energie. En het is reuze vermoeiend om de eerste weken niet door te kunnen slapen omdat je pup piept en ’s nachts uit moet. Het is ook reuze irritant als je pup voor de 5de keer je mobiele telefoon sloopt (ik weet dat uit eigen ervaring) omdat ze deze van het aanrecht of eettafel af pikt. Het lijkt goed te doen om één jaar lang je ‘pup’ op en van de trap af te tillen omdat je op een bovenwoning woont. Maar als ze na 6 maanden het gewicht van 20 kg hebben bereikt is die lol er gauw af. En dan moet je nog 6 maanden! Het is ook niet leuk om je gladde vloer één jaar lang te moeten bedekken met tapijt (dat serieus afbreuk doet aan je zo leuk ingerichte woonkamer), tegen het uitglijden. En je baalt er ook stevig van als je pup gaat puberen en het vertikt te komen terwijl jij hem roept. Je schrikt je te pletter als je reutje voor het eerst op een andere reu gaat rijden of ruzie zoekt. En eigenlijk had je dat voor moeten zijn. Dus is je dat niet gelukt, is er vanaf nu zeker werk voor je aan de winkel! En ze gaan een keer of drie puberen voordat ze volwassen zijn (op de leeftijd van drie jaar), het is maar dat je het weet!
Het opvoeden van een pup vraagt een enorme investering. Tijd, geduld, liefde, energie en nog meer liefde. En nog meer geduld.
Wat verwachten wij van de pupeigenaar? Het is een heel verhaal geworden, we hopen dat je je er doorheen hebt kunnen worstelen. Bovenstaande is wat je van ons kunt verwachten. Wij hebben natuurlijk ook verwachtingen van de nieuwe eigenaren van de Siamsa pups. Omdat wij ons zeer verantwoordelijk voelen voor het wel en wee van de door ons gefokte hondjes, willen wij graag in contact blijven. Voor ons is dat niet alleen prettig en leuk, wij willen ook weten hoe de hondjes zich qua gedrag en gezondheid ontwikkelen want dat is belangrijk voor de toekomstige generaties die wij fokken.
Verder zoeken wij naar nieuwe baasjes die de hondjes een liefdevol huis bieden, waar zij deel uit maken van het gezin en waar voldoende aandacht en tijd is om het hondje te bieden wat het nodig heeft.
Qua opvoeding en begeleidingsmethode zijn wij een groot voorstander van een positieve trainingsmethode. Wij denken dat je op basis van vertrouwen en wederzijds respect moet samenwerken met je hond. Wij raden daarom al onze pup-kopers aan om het boek “Een hondenleven lang fysiek en mentaal in balans – elke pup een goede start” van Martine Burgers en Sam Turner te lezen. Zij beschrijven op fantastische wijze hoe je een pup moet begeleiden van pup naar volwassen hond, wars van dogma’s en zonder uit te gaan van correctie en/of dominantiemodellen.
Omdat wij onze honden op natuurlijke wijze verzorgen en de afgelopen 20 jaar hebben gezien wat dit voor positieve effecten heeft op de gezondheid van de honden, zouden wij graag zien dat deze lijn bij de nieuwe eigenaren wordt voorgezet. Wij voeren rauwe voeding, vaccineren kritisch, doen niet aan preventief ontwormen en gebruiken geen gif, niet op de honden en niet in hun omgeving.
En een fijne hondeneigenaar ben je niet voor even maar voor een heel leven. Dat moet in ieder geval wel de intentie zijn. Mocht er onverhoopt iets gebeuren waardoor de hond een andere eigenaar nodig heeft dan willen wij dit heel graag weten en helpen wij natuurlijk bij de herplaatsing.
Wil je in aanmerking komen voor een pup van onze kennel, dan vragen wij je altijd om eerst bij ons lang te komen voor een persoonlijk gesprek. We maken nader kennis met elkaar en pas na dit gesprek besluiten wij of we een pup aan je willen verkopen en besluit jij of je een pup van onze kennel wilt. Als we wederzijds graag met elkaar in zee gaan, plaatsen wij je op de wachtlijst. We werken niet “in volgorde van binnenkomst” maar na de gehoortest gaan we de hondjes met hun nieuwe begeleiders ‘matchen’. Dit doen we in overleg met elkaar, we kijken naar de wensen en voorkeuren en welk hondje het best bij de nieuwe eigenaar en hun gezinssituatie past.