Wij hebben afscheid moeten nemen van Brutus.

Het afschuwelijke is waarheid geworden. Op 3 september 2010, om 18:45 uur, hebben wij voor eeuwig afscheid moeten nemen van onze lieve, prachtige, mooie, stoere kerel Brutus. Hij is heel rustig ingeslapen. Maar het verdriet is groot en we missen hem zo… We konden niet verder met hem. Zijn poten wilde hem niet meer dragen en hij liep nog hooguit 20 meter mee, dan kon hij niet meer. Hij had in rust een hartslag van 160, soms 180 slagen per minuut. Hij had het de hele dag benauwd en er kwam steeds meer vocht in zijn buik te zitten. Ook wilde hij al 3 dagen niet meer eten. De medicijnen om het vocht af te drijven konden we hem niet geven omdat hij daar zo vreselijk ziek van werd. Dus hebben we al onze moed bij elkaar gepakt en hebben wij hem naar de dierenarts gebracht. We hebben hem daarna naar het crematorium gebracht en daar is hij direct gecremeerd. Zijn as zal op 4 september naar huis komen. Brutus lieve jongen, we missen je vreselijk….. Het is zo stil in huis….

 

comments